Дзяржава гор і качэўнікаў, званае карэннымі народамі “Краіна Арыяў”, месца, дзе тысячы гадоў таму квітнела Бактрыйскае царства, – гэта сучасны Таджыкістан. Магутныя ракі, найпрыгажэйшыя азёры, месцазнаходжання карысных выкапняў і велізарныя тэрыторыі, якія трэба на чымсьці перасекчы, характарызуюць невялікую па плошчы горную цэнтральнаазіяцкую дзяржаву.
У 2014 годзе таджыцкая авіяцыя адзначыла 90 гадоў з дня свайго заснавання. У цяперашні час у Таджыкістане працуюць чатыры аэрапорты, якія маюць статус міжнародных, і тры паветраныя гавані мясцовага значэння – Айні, Харог і Пенджыкент.
Міжнародны аэрапорт Душанбе (DYU) – буйны сталічны транспартны аб’ект, размешчаны на ўскраіне горада. Аэравакзал ў Таджыкістане быў збудаваны ў 1964 годзе, у наступныя дзесяцігоддзі неаднаразова перабудоўваўся, ужо пяты год пасажыраў прымае двухпавярховы тэрмінал плошчай 11 тысяч квадратных метраў, пабудаваны па праекце французскай кампаніі Vinci. У аэравакзале адкрыты пакой маці і дзіцяці, рэстараны з еўрапейскай і таджыцкай кухняй, медыцынскі кабінет, камера захоўвання багажу, малельны пакой і аддзел для атрымання візы. У 2017 годзе пасажырапаток перавысіў адзін мільён трыста тысяч чалавек, за гадзіну праз паветраныя вароты праходзіць пяцьсот пасажыраў, якія карыстаюцца тэлескапічнымі трапамі.
Трынаццаць авіякампаній выконваюць рэйсы са сталіцы Таджыкістану ў суседнія цэнтральнаазіяцкі дзяржавы Казахстан і Узбекістан, наладжаныя рэгулярныя пералёты ў гарады Ўрумчы (Кітай), Кабул (Афганістан), Дэлі (Індыя), Стамбул (Турцыя), Франкфурт-на-Майне (Германія), Дубай (Аб’яднаныя Арабскія Эміраты). Штодня самалёты ажыццяўляюць рэйсы ў расійскія гарады: Маскву (“Унукава”, “Дамадзедава” і “Жукоўскі”), Санкт-Пецярбург (“Пулково”), Екацерынбург, Казань, Самару, Краснадар, Сургут і Чалябінск. У летні сезон адкрытыя рэгулярныя пералёты ў Сочы і Краснадар.
Базавымі авіякампаніямі паветранай гавані лічацца «Таджыцкія авіялініі» і нацыянальны перавозчык Somon Air.
Міжнародны аэрапорт Худжанд (LBD) сіламі “Аэрафлота”, “Ютейра”, S7, “Уральскіх авіяліній” і China Soutern абслугоўвае ў асноўным тры напрамкі – Расія, Турцыя і Кітай, а таксама Душанбэ; гэта найбольш паўночная паветраная гавань Таджыкістану. За год праз Худжанд праходзіць пяцьсот тысяч пасажыраў, якія ляцяць з дваццаці гарадоў. Узлётна-пасадачная паласа працягласцю 3200 метраў пакрытая асфальтам і здольная прымаць авіяцыю любога класа. У CIP-зале аэравакзала госці адпачываюць у раскошным садзе.
Міжнародны аэрапорт Куляб (TJU) – паўднёва-заходнія паветраныя вароты краіны, трэція па загружанасці ў Таджыкістане; размешчаныя на вышыні 680 метраў над узроўнем мора. Somon Air дастаўляюць у Куляб гасцей з маскоўскага аэрапорта “Унукава”, а S7 – з “Дамадзедава”.
Міжнародны аэрапорт Курган-Цюбе Бахтар (KUR) да 2017 года падтрымліваў рэгулярную сувязь з Масквой (самалёты з парку “Вімавія”) і сезонную – з Саратавам (рэйсы выконвала авіякампанія “Саравія”). Часова дзеянне гэтых маршрутаў прыпыненае. Размешчаны на паўднёвым захадзе Таджыкістана аэрапорт звязвае аддалены ад цэнтра рэгіён са сталіцай Душанбэ і Худжанд.
Пяты па значнасці паветраны порт Таджыкістану Харог (SGA) знаходзіцца ў паўднёва-ўсходнім раёне краіны, на вышыні 2080 метраў над узроўнем мора. Гэта адзін з найбольш высакагорных аэрапортаў свету. На тэрыторыі паветранай гавані базуюцца верталёты, больш прыдатныя для пералётаў у цяжкадаступныя гарады і паселішчы перадгор’яў Паміру. З аэрапорта Харог наладжаныя чартарныя зносіны з Душанбэ сіламі нацыянальнай авіякампаніі “Таджыцкія авіялініі”.
Пенджыкент і Айні – мясцовыя аэрапорты, запатрабаваныя выключна ў перыяд сходу лавін з гор у зімовыя месяцы, калі даступнай становіцца толькі паветраная сувязь.
